Kościół św. Barbary

  • Ocena
  • Dla dwojga
  • Dla dzieci
  • Dla dorosłych
  • Dla seniorów
Opis

Gotycko-barokowy zabytek sakralny, stojący w cieniu (i to dosłownie) bazyliki Mariackiej. Kościół św. Barbary w Krakowie powstawał etapami, przez kilka dziesięcioleci XIV wieku. Rzecz jasna świątynia nie miała pełnić żadnych szczególnych funkcji reprezentacyjnych. Historia placu Mariackiego każe przypuszczać, że była to przede wszystkim kaplica cmentarna.

Najstarsze pisemne wzmianki o na temat krakowskiego kościoła św. Barbary pochodzą z 1338 roku. Uważa się, że pierwszym fundatorem kaplicy był bogaty mieszczanin Mikołaj Wierzynek. Za czasów królowej Jadwigi budowlę znacząco powiększono, najpewniej z inicjatywy samej władczyni. Tutaj wierni mogli słuchać kazań w języku polskim - aż do obrad sejmu na przełomie 1536 i 1537 roku, kiedy to królewskim edyktem homilia po polsku trafiła do kościoła Mariackiego. Od drugiej połowy XVI wieku (z blisko 100-letnią przerwą) kościołem św. Barbary w Krakowie opiekują się jezuici z pobliskiego klasztoru. Świątynię kilkukrotnie przebudowywano, zmieniało się także jej przeznaczenie - w budowli mieściły się m.in. szpital, kwatery wojskowe czy rozmaite szkoły.

O ile w architekturze zabytku przeważają elementy średniowiecznego stylu gotyckiego i renesansu, tak we wnętrzach dominują barokowe dekoracje i dzieła sztuki. Za najcenniejsze skarby w kościele św. Barbary z Krakowa powszechnie uważa się rzeźby “Ogrojec” z modlącym się Jezusem i śpiącymi apostołami (stworzone przez Wita Stwosza bądź jego uczniów),figurę Matki Boskiej Bolesnej z pierwszej połowy XV stulecia, bogato przyozdobione ołtarze, kunsztowna balustrada pomiędzy prezbiterium i nawą, a także barwne polichromie autorstwa Franciszka Ignacego Molitora namalowane na sklepieniu. Warto również zatrzymać się na dłużej przy renesansowych obrazach rozwieszonych tu i ówdzie po całym przybytku.

Mini przewodnik

Średniowieczny zabytek sakralny o gotyckiej architekturze i barokowych wnętrzach. Kościół św. Barbary w Krakowie wzniesiono w XIV wieku i wielokrotnie przebudowywano. Początkowo służył jako kaplica cmentarna, z czasem stał się ważną świątynią krakowskich jezuitów. Najcenniejsze dzieła sztuki i skarby przybytku to Ogrojec - rzeźby Wita Stwosza lub jego uczniów - XV-wieczna Pietà oraz malowidła na sklepieniu.


Opinie

Dodaj opinię
Ocena ogólna:
Dla dwojga:
Dla dzieci:
Dla dorosłych:
Dla seniorów:

Komentarze (0)
Dodaj komentarz
Lokalizacja